doorreis DOMINICAL

Woensdag 13-5, trekken verder naar het zuiden, naar Dominical.De reis voert ons door hooggebergte. De ene keer zitten we in dichte mist, de andere keer schijnt de zon en hebben we prachtig uitzicht op een dal of bergdorp.Het gaat niet snel, maar rond 15.00 uur bereiken we ons hotel, Rio del Mar. Hotel ligt in Dominical op loopafstand van de oceaan. Tom duikt de oceaan in, maar zwemmen is hier levensgevaarlijk. DOMINICAL is een echt surfersdorp, maar nu erg rustig. Bij het hotel komt ook een Duits echtpaar aan met een Jimmy. Tom is er zeker van dat dit onze auto was van voor de diefstal. Hij checkt de papieren en heeft nog gelijk ook. Tom is in staat de auto om te ruilen.
In de avond zitten we bij het zwembad, ineens veel bombarie, komt er een leguaan uit de boom gevallen, vliegt zo het zwembad in en blijft op de bodem zitten. 'S Nachts is het zo heet dat we denken dat we smelten. Helaas durven we geen duik in het zwembad te nemen, omdat die leguaan er nog zit.

Donderdag: we gaan naar de Nauyaga waterval.Receptioniste legt uit waar we moeten zijn,maar zoals zo vaak kunnen wij het niet vinden. Bij een supermarkt vraag ik de weg. Een Amerikaan zegt dat we hem moeten volgen, hij weet een plek die goed zicht op de waterval biedt en die niet zo duur is. We volgen hem drie kwartier over onverharde wegen diep het oerwoud in. TOm heeft er geen vertrouwen meer in en wil terug. Nog een klein stukje. Eindelijk komen we bij een huisje en krijgen we een sleutel van een hek overhandigd waar we doorheen moeten om bij de waterval te komen. De Amerikanen vertrekken en ik zeg hen dat ze ons moeten komen redden als wij om 5 uur nog niet teruggekeerd zijn. Hij geeft ons zijn telefoonnummer en zegt dat het geen probleem is. Wij vervolgen onze weg, maar die wordt steiler en steiler. We kijken elkaar bedenkelijk aan,maar wie A zegt moet ook B zeggen.
Gelukkig daar is het hek. Tom heeft een goed idee, we parkeren de auto binnen het hek. Er is maar een heel klein plekje en daarna is de afgrond. Dit gaat fout. TOm rijdt de auto binnen het hek en naar beneden, hij komtniet meer omhoog.
Hij stapt uit om de situatie nader te analyseren,maar de auto schiet door de handrem en hij moet snel in de auto springen. Gaat hobbelend de berg af. OH MY GOD. Maar hij red het, pfft, wat nu. Auto moet naar boven, dus gas Arie!
Na 2x aanhalen, lukt het steeds net niet. We moeten beiden lachen van de schrik, en bedenken dat we de auto moeten keren, nadat we eerst gemopperd hebben tegen elkaar hoe stom we weer zijn. We besluiten de auto te keren, heel weinig ruimte, ene kant berg, andere kant afgrond, maar door onze goede samenwerking lukt het de auto te keren. Nu diep ademhalen, hek open,schietgebedje of tien doen en gassen! TOM RED HET,wat een opluchting. De auto staat boven, maar moet nog wel 5 van deze steile bergen nemen. Dus de auto moet nog verder omhoog, dat betekent 5 steile berghellingen en evenzoveel haarspeldbochten. TOm is een echte Nicky Lauda, of Verstappen.
Ik hoor een dot gas, gespat van grind, zie stofwolken en een auto die alle kanten op gaat, gelukkig ook omhoog. IK doe een schietgebedje dat er geen tegenligger aankomt. Plots verstomd het geluid en ik hoop dat dit geen slecht teken is. Gelukkig, daar komt Tom aan, my heroe!
Auto staat veilig, we kunnen wandelen naar de waterval. Lange wandeling door het oerwoud, waterval is mooi, maar het begint te onweren, dus we kunnen niet te lang wandelen. Op de wandeling terug liggen we beiden helemaal overdwars vd lach, om hoe hij naar boven is gescheurd met het autootje. Op de terugweg komen we nog 1x stil te staan opeen steile berghelling, en weer een dot gas er op, de dood of de gladiolen, ofwel eeuwige roem voor Tom. TOm Voelt zich supergrover. We zijn blij dat we het gered hebben, het was een spannend avontuur. De hele avond hebben we de slappelach als we er aan terugdenken.