Arenal

We nemen afscheid van La Cruz, met het idee hier nog eens terug te komen. Adressen zijn uitgewisseld en we gaan op weg naar vulkaan Arenal. De reis is prachtig, voert door mooi groen landschap en langs Lake Arenal.
We komen aan in La Fortuna, een schreeuwerig Amerikaans aandoend stadje. Het hotel biedt zicht op de vulkaan. Viesta del Cerro.
Bij het openen van mijn koffer blijkt dat ik een verstekeling aan boord heb. Ik dacht een gekko, maar bij het optillen van de koffer sta ik oog in oog met een schorpioen van 10 cm. Ik besluit hem direct dood te slaan. Tom viindt het jammer dat ik geen foto heb gemaakt, ik wijs hem de restanten op de muur, maar die zijn geen foto waardig.
Het is hier regenachtig, we gaan naar de Hanging bridges, hangende bruggen door het oerwoud, die normaal goed zicht bieden op de vulkaan en omgeving. Het zicht is minder, maar wij genieten wel van de dingen die we zien. Het enige dier dat we hier spotten is een neusbeer.
Daarna de vlindertuin bezocht en nog een mooie foto gemaakt van Lake Arenal. Hier waren Amerikanen een boottochtje aan het maken. Avond afgesloten met een echt diner in de BK. Bestellen, eten, betalen...ehm...betalen?! Portomonnee vergeten!
Bij thuiskomst blijkt Tom 2 teken te hebben, dus weer gewaarschuwd?
WE KRIJGEN ER STEEDS MEER TAKEN BIJ: kleding en schoenen uitkloppen en controleren, elkaar controleren op teken, of zoals Tom zegt: effe aap vlooien.