Bocas del Torro

Met watertaxi in stromende regen aangekomen, maar bij aankomst in het hotel wordt het droog. Dat geeft ons de ruimte om een eerste inspectie van het eiland te doen. Ziet er goed uit.
De volgende dag begint met donkere lucht en stortbuien. De locals zeggen altijd dat manana de zon gaat schijnen. Maar wat een geluksvogels zijn wij, nadat het hier 2 weken onafgebroken heeft geregend, breekt nu de zon door en hoe! We gaan koffiedrinken in een surftent en hebben de perfecte stranddag. It's a beautiful day! We spreken veel jonge mensen die hier wonen, of die een jaar lang rondreizen, jaloersmakend. Alhoewel, wij prijzen ons gelukkig dat we deze reis kunnen maken. We vinden knoeperds van schelpen en balen dat we ze waarschijnlijk niet mee mogen nemen. We willen geen gedoe bij de douane en ook niet al onze kleding over elkaar aantrekken naar huis, om ruimte te maken in de koffer. Een mooie foto moet voldoende zijn. Ook vrijdag is een mooie stranddag en 's middags gaan we naar Bocasstad. We genieten op een terras van het uitzicht over zee. Hoe makkelijk kan het leven zijn. We verlengen ons verblijf hier met 1 nacht om in de relaxte sfeer te blijven. Om te relaxen moesten we toch even schakelen, waren zo gewend elke dag iets te ondernemen, dat het heel gek voelde om gewoon aan het strand te liggen.Vooraf hadden we wel bedacht dat Bocas onze rustperiode zou worden om ons op te laden voor de terugreis. Dit is ook goed gelukt. Enige vervelende hier is de schuifdeur in ons appartement. Ik knal iedere keer tegen het glas, omdat ik in de veronderstelling ben dat ie open staat. Rotdingen zijn het. Van een code vergeten voor de kluis hebben we geen last. We kunnen de kluis zelf kraken, ofwel hij staat los in het appartement, dus is door iedereen te kraken.
Morgen weer terug naar het vaste land. Nog 1x een overnachting ergens regelen, dan naar Panama. We zijn benieuwd.