Heliconia Island

Heliconia Island ligt bij Puerto Viejo, op weg naar Limon. Door verscheidene mensen wordt ons afgeraden naar Limon te gaan, te gevaarlijk. Het kustplaatsje daaronder is wel leuk, maar vergt nu te veel reistijd. We vermaken ons hier wel met een wandeling, die helaas een beetje lang wordt omdat we een verkeerde route genomen hebben. Maar er komt een redder in nood, iemand op een brommer bied hulp in de vorm van brood, geld en als wij dit alles niet aannemen, bied hij aan om mij mee te nemen op de brommer. Stom genoeg (vindt hij) sla ik dat aanbod ook af, dus stappen we oververhit en bezweet stevig door.
Bij het avondeten ontmoeten we Nancy een Amerikaanse dame die eengroep kinderen begeleid vanuit de kerk.

Vrijdag ananastour op een biologische farm. Gek genoeg vroegen wij ons beiden af hoe een ananas groeit, boom, struik? Nee, gewoon vanuit de grond. De boer heeft een mooi stuk land, dit runt hij met zijn gezin, er gaat niets naar een fabriek, of veiling, maar hij verdiend genoeg door rondleidingen te geven.
Hij weet veel van de natuur, op zijn landgoed heeft hij naast ananas, citroengras, pepers, koffiebomen, cacaobomen, mais en vis, tilapia, die hij voor de bezoekers bakt. Als wij zeggen dat mijn vader ook fruitteler was, is hij verheugd en moeten wij van hem van alles proeven. We proeven bijv een appel uit Costa Rica, maar hij zegt dat hij de Nederlandse appel veel lekkerder vindt. De boer kent geen Engels, wij geen Spaans, maar we komen er wel uit, en anders belt hij iemand om toch onze vragen te kunnen beantwoorden. Hij leidt ons nog naar bijzondere kikkers, neemt een snoekduik om er 1 voor ons te pakken zodat wij hem kunnen fotograferen, maar helaas hij greep mis.
Met een lach nemen we afscheid.
Hoewel we van plan waren naar park Brauillo te gaan, viel dit in het water door wegwerzaamheden. In Costa Rica moet je steeds je plannen bijstellen. Go with the flow. Hoewel alles al uren vaststond, bleef iedereen geduldig staan!

zaterdag chocoladetour. Carolina leidt ons rond, ze is biologe. Leuk om te leren dat de Nederlandse Van Houten de Costa Ricanen heeft geleerd chocolade te maken. We proeven chocoladedranh, op primitieve wijze bereid en melkchocolade en bittere chocolade, heerlijk. Daarna een rondleiding door een oude cacaoplantage en een wandeling door het park, waarbij we weer een aantal dieren scoren. We spreken nog een paar Costa Ricanen die zich bij ons aangesloten hebben. Onze ervaring is dat zij meestal net zo nieuwsgierig naar ons zijn, als wij naar hen. Dat maakt de gesprekken erg leuk.
'S avonds eten we in een CR Soda, ook daar weer aan hulp en aandacht geen gebrek. De CR keuken is niet om over naar huis te schrijven, maar we hebben het uitgeprobeerd. Thuis nog even geborreld op het terras met onze Oostenrijkse buren, de stroom valt steeds uit, maar gelukkig hebben we kaarsen.

Op de laatste dag spot Tom uiteindelijk toch nog de Toekan. We komen thuis rijden, over de brug gelopen met onze spullen en hij laat alles uit zijn handen vallen om de vogels te filmen. Later op de avond vinden we de autopapieren op de brug! Gaat weer lekker.